BEŞ SUÇ
Konfüçyus, Hükümdar’ın isteği üzerine bir süre için şehrin yönetiminde olmayı kabul etti.
Yedi gün izledi. Yedinci gün yüksek memur Sabo-Cenge’in asılmasını emretti.
Öğrencileri çok şaşırdılar, yanına gittiler, sordular:
“Sabo-Cenge bu şehirde hatırlı ve kuvvetli bir adamdı. Şehrin yönetimini aldıktan sonra ilk işiniz onu astırmak oldu. Bu yaptığınız doğru mudur? Bildiğimiz kadarıyla bu adam haydutluk, hırsızlık yapmamıştı.”
Konfüçyus:
“Yaptığımın nedenlerini size anlatıyım” dedi ve anlattı:
“Dünyada beş ağır suç vardır. Haydutluk ve hırsızlık bunların arasında değildir, daha sonra gelirler. Bu beş suç şunlardır:
Birincisi; uyumsuz ve asi bir tabiatla birlikte gözü peklik, ikincisi; aşağı bir hayat tarzıyla birlikte inatçılık, üçüncüsü; çenesinin kuvvetli olmasıyla birlikte yalancılık, dördüncüsü; herkesin ayıbını, kusurunu aklında tutmakla birlikte herkesle dost geçinmek, beşincisi; hak ve adalet duygusu olmamakla birlikte yaptığı haksızlıkları süslü ve parlak gerekçeler arasına gizlemek.
Sabo-Cenge’de bunların beşi de vardı. Nereye gitse taraftar topluyor, hizipler yaratabiliyordu; aldatıcı fikirlerini parlak konuşmaların arkasına gizleyebiliyordu; zulmüyle adaleti tersine çevirebiliyordu.”
Konfüçyüs devam ediyor:
“Aşağılıklar birleştiği zaman ortaya çok güçlü bir kötülük çıkar. Ben de şehir halkı için tasalanmak yerine bu adamı idam ettirmeyi tercih ettim.”
