TEVAZUNUN DEĞERİ
1853 yılıydı. Hakim W.W. Pepper, Tennessee valiliğine getirilen bir dostuna, kendi eliyle yapmış olduğu bir şömine takımı hediye etti. Takımı hediye ederken, bunları kendi eliyle yapmış olduğunu da özellikle belirtti.
Şömine takımını eliyle yoklayan vali: "Bunlar usta bir elin ürünü" dedi. "Sizin usta bir demirci olduğunuzu bilmiyordum."
Hakim, mütevazı bir tavırla omuzlarını silkti.
"Hala ara sıra bir demirci dükkanına girer, bir şeyler yaparım. Sayın vali, ben hakim olarak doğmadım ve hiçbir zaman bu noktaya nasıl geldiğimi unutmak istemiyorum" dedi. "Demircilik benim ilk mesleğimdir."
O günü takip eden haftalar içinde, yeni valinin odasındaki lamba gece yarılarına kadar yandı. Valinin en yakın dostları bile, bu saate kadar onun ne ile meşgul olduğunu bilmiyorlardı.
Nihayet, günün birinde, Hakim Pepper, vilayet konağına çağrıldı. Valinin ona hediye ettiği güzel bir cüppeden dolayı memnuniyetini bildiren hakim:
"Ama sayın vali" dedi, "bana bu kadar pahalı bir cüppe satın almanıza gerek yoktu doğrusu."
Vali gülümseyerek:
"Satın almadım" dedi. "Kendi ellerimle diktim."
Sonra, şöyle devam etti:
"Ben de Andrew Johnson'ın vaktiyle bir terzi olduğunu asla unutmak istemiyorum."
Andrew Johnson kısa bir süre sonra Birleşik Amerika'nın başkanı olacaktı.
